اچ پی به ایستگاه فضایی بین‌المللی ابرکامپیوتر ارسال می‌کند

b96fdda8-4250-44e8-b67c-4e143c500d3e

کامپیوترهای مورد استفاده‌ در مأموریت‌های فضایی، از فناوری‌های بسیار قدیمی استفاده می‌کنند؛ اما دستاورد جدید کمپانی ا‌چ‌پی می‌تواند این موضوع را تغییر دهد.

کامپیوترها در هر نقطه‌ای از زمین بدون مشکل کار می‌کنند. تا زمانی که به منبع برق و یک اتصال اینترنت دسترسی داشته باشید، دستگاه شما آماده‌ی فعالیت و برقراری ارتباط با تمام دنیا است.

اما در فضا داستان فرق می‌کند. کامپیوترهای ایستگاه فضایی بین‌المللی باید به اینترنت ضعیف و کم‌سرعتی که از سطح زمین مخابره می‌شود – معمولا اینترنت ماهواره‌ای – متصل شوند و داده‌های خود را از آن طریق به زمین ارسال کنند.

اگر تجربه‌ی استفاده از اینترنت ماهواره‌ای داشته باشید، به‌خوبی می‌دانید که کیفیت آن چگونه است. این موضوع بدین مفهوم است که کامپیوترهای ایستگاه فضایی بین‌المللی به پردازش ابری که به‌راحتی روی زمین استفاده می‌شود، دسترسی آنی ندارند. برای مثال، زمانی که پرسشی را با سیری یا الکسا مطرح می‌کنید، صحبت شما به داده‌ی دیجیتال تبدیل و در فضای ابری پردازش می‌شود و به‌سرعت و در زمان واقعی قادر به دریافت پاسخ خود خواهید بود. اما اگر قصد انجام همین کار را در ایستگاه فضایی بین‌المللی داشته باشید، ممکن است چند دقیقه‌ای منتظر بمانید. اگر فیلم مریخی (The Martian) را تماشا کرده باشید، به‌خوبی می‌توانید این اختلاف زمانی را درک کنید.

علاوه بر این کامپیوترهای مورد استفاده‌ در مأموریت‌های فضایی از فناوری‌هایی قدیمی بهره می‌برند و عملکرد آن‌ها در مقایسه با فناوری‌های روی زمین به‌شدت محدود است. این مسئله به این علت است که در شرایط محیطی حاکم بر فضا، اطمینان‌پذیری و مقاومت کامپیوترها بر سرعت و عملکرد آن‌ها اولویت بیشتری دارد.

اکنون کمپانی اچ پی اینترپرایز قصد دارد طی یک به‌روزرسانی عظیم، ابرکامپیوتری جدید برای ساکنان فضا ارسال کند. این کامپیوتر قرار است روز دوشنبه از طریق موشک فالکون ۹ اسپیس‌ایکس به فضا ارسال شود. این مسافر جدید فضایی، اسپیس‌بورن کامپیوتر نام دارد و قرار است قدرت پردازش قابل توجهی به ایستگاه فضایی بین‌المللی بیفزاید. این کامپیوتر چندمنظوره برنامه دارد تا به دانشمندان، در انجام محاسبات مورد نظر خود بدون نیاز به اتصال اینترنت ایستگاه یاری برساند.

مارک فرناندز مدیر ارشد بخش فناوری آمریکا در اچ‌پی اینترپرایز و مهندس مسئول این پروژه، می‌گوید:

این دستگاه، یک ابرکامپیوتر چندمنظوره و مبتنی بر لینوکس است. عملکرد این نمونه شبیه تمام ۵۰۰ ابرکامپیوتر برتر است. [بدین وسیله] دانشمندان قادر خواهند بود بر تحقیقات خود تمرکز کنند و از اتصال اینترنت ضعیف ایستگاه فضایی بین‌المللی بی‌نیاز شوند.

اما این ابرکامپیوتر فضایی اچ‌پی قرار نیست تنها سرعت و عملکرد پردازش را در فضا بهبود ببخشد؛ بلکه یک رویکرد جدید برای ساخت کامپیوترهای مخصوص مأموریت‌های فضایی محسوب می‌شود و اگر به موفقیت دست پیدا کند، می‌تواند تحول جدیدی در ارتقاء کامپیوترهای مورد استفاده‌ ناسا ایجاد کند.

کامپیوترهایی که برای فعالیت در فضا ساخته می‌شوند، برای دریافت تأییدیه، مراحل مختلفی را طی می‌کنند؛ زیرا اگر در حین مأموریت مشکلی برای آ‌ن‌ها رخ دهد، برطرف کردن آن در ارتفاع ۲۱۷ کیلومتری به امر بسیار دشواری تبدیل می‌شود. نه‌تنها عملکرد چیپ‌ها باید آزمایش شده باشد، بلکه خود کامپیوترها نیز باید در مقابل هوای به‌شدت سرد، پرتوهای کیهانی و حتی شراره‌های خورشیدی مقاوم و سازگار شوند.

مارک فرناندز می‌گوید:

در حال حاضر، مقاوم کردن یک کامپیوتر به سال‌ها زمان احتیاج دارد و زمانی که مأموریتش به اتمام می‌رسد، سه یا چهار نسل از عمر آن سپری می‌شود.

ae201dc0-c131-44ba-b1f0-fc03207951dd

اما این موضوع در مورد اسپیس‌بورن کامپیوتر صدق نمی‌کند. اچ‌پی برای این کامپیوتر، یک سیستم نرم‌افزاری مخصوص طراحی کرده است که به‌صورت خودکار خود را با اختلالات کامپیوتری وفق می‌دهد و عملکرد کامپیوتر را با شرایط محیطی سازگار می‌کند؛ به همین دلیل، به مقاوم‌سازی کامل نیازی ندارد. این کامپیوتر همچنین تنها برای یک سال استفاده طراحی شده است و پس از آن به‌راحتی امکان تعویض آن با یک مدل جدیدتر و بهبودیافته‌تر وجود دارد.

اگر این کامپیوتر قادر به سازگاری با سختی‌های فضا باشد و دوام بیاورد، تعویض آن می‌تواند تا بی‌نهایت ادامه داشته باشد و سیستم‌های کامپیوتری ایستگاه فضایی بین‌المللی را به‌روز و جدید نگاه دارد؛ اتفاقی که تا به حال هرگز در مأموریت‌های فضایی روی نداده است.

علاوه بر این اسپیس‌بورن کامپیوتر یک مأموریت دیگر نیز بر عهده دارد. سفر به مریخ نزدیک به یک سال زمان خواهد برد و با توجه به اینکه فاصله تا زمین، از هر فاصله‌ای تا مدار بسیار بیشتر است، یک ابرکامپیوتر قدرتمند و مستقل در سفینه‌ی فضایی اهمیت بسیار زیادی پیدا می‌کند. اگر این اقدام اچ‌پی با موفقیت همراه شود، اولین کاوش‌های مریخی انسان می‌تواند با استفاده از کامپیوترهای به‌روزتر و قدرتمندتری انجام گیرد.

خطرناک‌ترین ویروس‌های کامپیوتری تاریخ

v3

ویرویس‌های کامپیوتری مدت‌هاست که بلای جان کاربران هستند، در این بین ویروس‌هایی نیز هستند که دردسرهای بیشتری ایجاد می‌کنند، نگاهی به خطرناک‌ترین ویروس‌های کامپیوتری تاریخ داریم.

فارنت نوشت: حضور کامپیوتر در چند دهه اخیر باعث شد تا تحولات شگرفی را در بسیاری از زمینه‌های زندگی شاهد باشیم، این تغییرات به اندازه‌ای است که به جرات می‌توان گفت دیگر نمی‌توان بسیاری از کارها را به شیوه سنتی ده سال پیش انجام داد. تمام این موارد به لطف حضور کامپیوترها مسیر شده است.

هر کجا که اثری از انسان‌ها باشد، خوب و بد هم حضور دارد، در دنیای کامپیوتر و فناوری‌های نوین هم شاهد افراد خوب و بد هستیم، حضور افراد خوب باعث شده تا امروز به راحتی از امکاناتی که کامپیوتر‌ در اختیار ما قرار داده استفاده کنیم. اما این سکه روی دیگری نیز دارد و افراد بدی هم در دنیای فناوری‌های نوین هستند که با ایجاد ویروس‌، بدافزار و سایر تهدیدات رایانه‌ای روزگار بسیاری از کاربران و شرکت‌های بزرگ را سیاه کرده‌اند. در این بین ویروس‌هایی هم هستند که اثر مخرب‌تری داشته‌اند و به همین دلیل نام آنها بیشتر بر سر زبان‌هاست. در اینجا قصد داریم نگاهی به خطرناک‌ترین ویروس‌های کامپیوتری داشته باشیم.

malware

۱. ویروس ILOVEYOU

به جرات می‌توان گفت ویروس ILOVEYOU ، یکی از مهلک‌ترین ویروس‌هایی است که تاریخ علوم کامپیوتری شاهد آن بوده است. بد نیست بدانید این ویروس بد ذات توانسته بود حدود ۱۰ درصد از کامپیوترهایی را که به اینترنت متصل هستند آلوده کند. ویروس ILOVEYOU در مجموع حدود ۱۰ میلیارد دلار به کامپیوترهای سراسر دنیا صدمه وارد کرده است. سازندگان این ویروس از حربه جالبی برای نفوذ در سیستم کاربران استفاده کرده بودند،‌ این ویروس از طریق ایملیلی که عنوان ILOVEYOU داشت برای کاربر ارسال می‌شد، کاربر نیز با دیدن عنوان ایمیل فکر می‌کرد نامه فدایت شوم برایش ارسال شده و اشتیاق بیشتری برای باز کردن ایمیل پیدا می‌کرد. پس از باز کردن ایمیل نیز با محتوای ضمیمه‌ای روبرو می‌شد که انگیزه کاربر را برای باز کردن این محتوا بیشتر می‌کرد. در نهایت با باز کردن محتوای ضمیمه شده به ایمیل، ویروس ILOVEYOU فعال می‌شد و به لیست تماس‌های کاربر در ویندوز دسترسی پیدا می‌کرد، از آنجا نیز این ویروس به راحتی برای ۵۰ کاربر موجود در این لیست تماس‌ها ارسال می‌شد تا به حیات خود ادامه دهد.

۲. ویروس مِلیسا (Melissa)

ششم فروردین ماه سال ۱۳۷۸ در تمامی شبکه‌های خبری بزرگ شاهد اخبار انتشار ویروس ملیسا بودیم. اگر از قدیمی‌های دنیای فناوری باشید به احتمال زیاد به خاطر دارید که در آن زمان ایمیل تازه رواج پیدا کرده بود. ویروس ملیسا ساخت دست دیوید اِل (David L) بود و از طریق فایلی با پسوند list.doc که به ایمیل ضمیمه شده خود را وارد کامپیوتر قربانی می‌کرد. زمانی که کاربر فایل ضمیمه شده را باز می‌کرد ویروس ملیسا فعال می‌شد و پس از دسترسی به آدرس‌های ایمیل ذخیره شده در آوت‌لوک، به ۵۰ کاربر دیگر ‌ایمیل میشد. در ایمیل ارسالی نیز ذکر شده بود که این مستندات به درخواست شما ارسال شده است؛ لطفا آنرا به سایر افراد نشان ندهید، استفاده از این عبارت‌ها باعث میشد افرادی که ایمیل را دریافت کرده‌اند کنجکاو شده و پس از باز کردن فایل الصاق شده، کامپیوتر به ویروس ملیسا آلوده میشد. بد نیست بدانید مدتی بعد، اف‌.‌بی‌.آی موفق شد دوید اِل را دستگیر و دادگاه وی را برای ساخت و انتشار این ویروس مخرب مبلغ ۵ هزار دلار جریمه کرد.

۳. ویروس My Doom

حدود ده سال پیش ویروس My Doom باز هم از طریق ایمیل توانست سیستم‌های تعداد زیادی از کاربران را آلوده کند. جالب است بدانید ویروس My Doom در آن زمان حدود ۲ میلیون دستگاه کامپیوتر شخصی را آلوده کرد. ویروس My Doom خود را از طریق ایمیل به کامپیوترهای قربانی منتقل می‌کرد. در متن پیامِ ایمیلِ حاویِ این ویروس نیز سعی شده بود از عبارت‌های سوال برانگیز استفاده شود تا کاربر برای باز کردن ایمیل بیشتر ترغیب شود. پس از باز کردن ایمیل نیز فایل الصاق شده به ایمیل در قالب یک کرم رایانه‌ای خود را به آدرس‌های ایمیل ذخیره شده در آدرس‌بوک کاربر می‌رساند و به راحتی به سایر کامپیوترهای منتقل می‌شد. شاید باور نکنید فرآیندی به این سادگی باعث تخریب بسیار زیادی در کامپیوترهای کاربران شود، کارشناسان صدمات وارده ویروس My Doom را حدود ۳۸ میلیارد دلار تخمین زده‌اند.

v4

۴. ویروس Code Red

نام این ویروس در سال ۱۳۸۰ لرزه بر اندام هر مدیر شبکه‌ای می‌انداخت، ویروس Code Red توانست از نقاط ضعف Microsoft Internet Information Server استفاه کند و درمیان سرو‌رها گسترش پیدا کند. ویروس Code Red بر خلاف این که مانند سایر ویروس‌‌‌های مخرب هم دوره خود از طریق ایمیل خود را تکثیر و به خرابکاری بپردازند، برای آلوده کردن سیستم‌ها به اتصال اینترنت فعال نیاز داشت، به این ترتیب پس از اینکه کاربر در کامپیوتر آلوده به این ویروس وارد وب سایت‌های مختلف می‌شد، عبارت Hacked By Chinese را مشاهده می‌کرد. این ویروس نابکار توانست در بیشتر از یک میلیون دستگاه کامپیوتر نفوذ پیدا کند. سرعت گسترش ویروس Code Red نیز در آن زمان بسیار سریع بود. جالب‌ است بدانید در کمتر از یک هفته Code Red توانست بیشتر از ۴۰۰ هزار سرور را آلوده کند، جالب‌تر اینکه یکی از این سرورها نیز مربوط به کاخ سفید بود.

۵. کرم بدافزار ساسر (Sasser)

اگر از قدیمی‌های دنیای کامپیوتر باشید به احتمال زیاد ساسر (sasser) گریبان شما را هم گرفته است. این کرم اینترنتی در سال ۱۳۸۳ عرصه را به کامپیوترهای آن زمان تنگ کرد. رفتار کرم اینترنتی ساسر به گونه‌ای بود که سرعت کامپیوتر را بیش از اندازه کند می‌کرد، به این ترتیب گاهی اوقات به اندازه‌ای به کامپیوتر فشار وارد می‌شد که ناخواسته ریست می‌شد. به جرات می‌توان گفت میلیون‌ها دستگاه کامپیوتر در سراسر دنیا به این کرم اینترنتی آلوده شدند. در کنار کامپیوترهای شخصی، کرم اینترنتی ساسر توانست خود را به زیرساخت شبکه‌های کامپیوتری ادارات و سازمان‌های دولتی نیز برساند،‌در آن زمان، زیر ساخت شبکه بیمارستان‌ها، فرودگاه‌ها و مراکز حمل و نقل عمومی زیادی به کرم اینترنتی ساسر آلوده شدند.